شبی غمگین،شبی بارانی و سرد مرا در غربت فردا رها کرد دلم در حسرت دیدار او ماند،نگاهم را گرفتار فنا کرد،به من میگفت تنهایی غریب است،ببین با غربتش با ما چه ها کرد،تمام هستی ام بود و نفهمیدکه در قلبم چه آشوبی به پا کردو او هرگز سکوتم را نمیدید،اگر چه تا ته دنیا صدا کرد

20 بهمن سالروز تولد یکی است... یکی در این دنیا نامرد...خودش هم نامرد نامرد است با تمام آزارهایش...نامردیهایش....تولدش مبارک -------------------------------امشب گریه میکنم .گریه میکنم برای تو، برای خودم برای تموم اونایی که خواستن گریه کنن نتونستن. برای تمام اون چیزی که خواستی ونبودم خواستم وبودی. امشب گریه میکنم به وسعت دریا به وسعت بیشه به وسعت دل عاشق.برای تو...برای تو....و به پاس احترام تمام تحقیرهایی که ازدیگران شنیدم وهنوز شکست نخوردم-----------------------وقتی که میگویی دوستت دارم اول روی این جمله فکر کن شاید نوری را روشن کنی که خاموش کردن آن به خاموش شدن او ختم شود

گناه من شاید این بود که تمام رؤیاهایم را از کوچه‌های زندگی گرفتم و به آغوش دختری سپردم که ماندنی نبود هر چند آغاز راه را دشوار دیدم اما دل سپردم و رها شدم در قلبی که تنها زمزمه‌اش نتوانستن بود دلم به حال دلتنگیهایش سوخت خواستم شکسته های دلش را بند بزنم ولی...دلم شکست . نگاهش کردم آری گناه من شاید دل باختن به آن نگاه بود و قدم زدن با دختری که عشق را شایسته‌ی تلاش و خواستن نمی‌دانست تا اینکه یک روز رفتن را بهانه کرد...و من هنوز هم عاشقم!!! او می داند و باز می رود................!!!!!! "

سکوت سکوت باز هم سکوت

اگر روزی دلت لبریز غم بود گذارت بر مزار کهنه ام بود بگو این بی نصیب خفته در خاک یه روزی عاشق و دیوانه ام بود